Wazig kijkt Roland onze taxichauffeur aan. ‘Typee, typee adles!’. Typee adles? Ongeduldig gebaart de man naar zijn telefoon waarop Google maps geopend is. ‘Typee adles!’. Oh, we moeten adres van ons hotel intypen zodat hij weet waar hij ons naartoe moet brengen. Het is, ook na een aantal dagen Bangkok, nog even wennen aan het Engels met een Thais accent, zeker omdat veel Thai moeite hebben met de ‘r’. Bovendien komen we net uit de nachttrein, dus we zijn niet 100% fris ondanks het comfort van de eersteklas (lees: tweepersoons) couchette waarin we best redelijk hebben geslapen.

In Bangkok bezochten we de grootste bezienswaardigheden. Het Koninklijk Paleis met de bijbehorende tempel (veel bezienswaardiger dan het paleis zelf), de Wat Pho (tempel) met de enorme liggende boeddha en Kao San Road, een straatje met heel veel eettentjes en winkeltjes in de buurt van ons hotel. Met een bootje staken we de rivier over naar de Wat Arun, in Hindoetempel in het oude gedeelte van de stad. Ook maakten we, na een bezoek aan De Gouden Boeddha (dit vereist wat toelichting. De meeste Boeddha’s hebben een gouden uiterlijk, maar deze is – naar men zegt - van massief goud) een fiets-/boottocht door Chinatown en aangrenzende ‘buitenwijk’ met veel kanalen, groen en huizen op palen. Erg verrassend. Ons aangename hotel lag niet in de beste wijk maar wel dicht bij de highlights, zodat we alles te voet konden bereiken. Bovendien had de staf, zonder dat wij daarom hadden gevraagd, spontaan onze reservering aangepast zodra wij lieten weten dat wij een dag later zouden arriveren, zodat wij de gemiste eerste overnachting niet hoefden te betalen.

De eerste ‘stop’ na Bangkok was het Khao Sok National Park. Nadat de kwestie met de taxichauffeur was opgelost arriveerden we vlot op de plaats van bestemming, vlakbij de toegang tot het park. Een prachtige accommodatie, met eenvoudige houten huisjes in een jungletuin pal aan een rivier. We kregen wel de waarschuwing om, als we weggingen, ramen en deuren te sluiten. Dat bleek inderdaad nodig, want nog diezelfde middag, terwijl wij met een boek op ons verandaatje zaten, kwam een groepje makaken de buurt onveilig maken. Hoewel helemaal niet agressief, hadden de grijpgrage handjes al snel het rondslingerende speelgoed van buurkindjes te pakken, tot luid verdriet van de betreffende kleintjes. In het Nationaal Park wandelden we door de jungle (met watervallen en nog meer apen, waaronder brillangoeren. Beeldschoon!), en verwonderden we ons over de veelheid van de geluiden in het woud. Zo hoorden we het Fluitketelbeestje, het Achteruitrijvogeltje en het Telefoonpiepertje. Vooral dat laatste diertje leidde aanvankelijk tot verwarring, want hoe kan het dat je steeds een telefoon hoort overgaan, maar je ziet niemand in de buurt? Probeer je deze geluiden maar eens voor de geest te halen, dan weet je precies wat wij hoorden. Ook maakten we in een internationaal gezelschap een tweedaagse excursie naar het prachtige Cheow Larn Meer, een stuwmeer te midden van karstbergen. We zagen olifanten langs de oever, bezochten een druipsteengrot, voeren op een bamboevlot en sliepen in een drijvend bungalowtje.

En inmiddels zitten we alweer op de volgende locatie: Khao Lak. In een uiterst betaalbaar heerlijk hotel pal aan een mooi strand. Terwijl de airco’s van de bungalows in de weelderig groene tuin onder ons zoemen, slurpen wij op ons balkon de ramen uit onze ‘noodlepot’ naar binnen. Na ruim anderhalve week zo’n 2x per dag buiten de deur eten zijn we weer eens toe aan een ‘zelfbereide maaltijd met het bord op schoot’. Dus, ondanks dat we vandaag bericht hebben ontvangen van Qatar Airways dat wij voor het klein leed van vorige week gecompenseerd worden met maar liefst € 600,- per persoon (belachelijk veel in onze ogen, maar wie zijn wij om de internationale richtsnoer te betwisten?), hebben we onszelf vanavond getrakteerd op een echte backpackersmaaltijd: instant noodles, met yoghurt en een mandarijntje (met complimenten van het hotel) na. De komende dagen gaan we hier ons gemiddelde stappendoel, dat de afgelopen week op zo’n 10 km per dag lag, om zeep helpen door heerlijk te niksen aan zee!